Polityka w radiu

Radia słucham wtedy, gdy jadę samochodem. Oprócz bardzo ciekawych informacji, felietonów, reportaży, niestety dużą część czasu antenowego zajmują dyskusje tzw. polityczne. Tak zwane, ponieważ niewiele ma to wspólnego z "polis". Przeważnie jest to pyskówka dwójki lub więcej osób o mentalności gówniarzy, z prowadzącym, który również tym się charakteryzuje (nie potrafi prowadzić dyskusji, zadaje infantylne pytania lub ewidentnie jest po którejś stronie opcji politycznych i to za mocno akcentuje). Są "rozprawy" o tym kto kogo obraził, kto się z kim połączył, kto od kogo odszedł, jaka koalicja, kto na stanowisku, co jest moralne, albo niemoralne. Słowem, wszystko wiedzą, o wszystkim mówią. Jednak nie o tym, co potrzeba. Prowadzenie polityki obecnie to składowe jak w Radzie Ministrów, a więc finanse, polityka zagraniczna, gospodarka, ochrona środowiska (dalekowzroczne patrzenie na gospodarkę komunalną, na kwestie energetyczne, zasobów naturalnych), sądownictwo, transport, etc. I do studia powinno zapraszać się osoby, które na tym się właśnie znają i potrafiłyby słuchaczom wyjaśnić mechanizmy pewnych procesów, zagrożenia, oraz proponowane rozwiązania. Czy byłby to ktoś z posłów? Wydaje się, że niewielu jest takich. Powinny więc to być osoby, które tym się zajmują, lub omawiają to z metapoziomu (politolog, socjolog, finansista). Gdzie jest informacja? Gdzie jest edukacja? Tymczasem człowiek, aby mu się bebechy nie wywróciły do góry nogami, musi zmienić kanał na jakiś z muzyką. Bowiem słychać jedynie przekrzykiwanie się, słowa "ja panu nie przerywałem", sprawy mniej ważne, argumenty z piaskownicy i długie wywody, co jest moralne, a co nie (niech to zostawią każdemu człowiekowi). Ot, i wszelki głód dyskusji i wiedzy nie zostanie zaspokojony. Ale syf, jak to mówią.