Wspominałem już wiele razy, aby uważać kto mówi do nas jakie słowa. Mimo, że teoretycznie każdy może mieć rację, to np. o małżeństwie wolę posłuchać osoby, która ma z tym pozytywne doświadczenie, niż księdza, który żonaty nie będzie, albo kogoś, kto jest rozwodnikiem lub kawalerem. Tak jak lepiej na ten temat poczytać św. Augustyna niż św. Tomasza. To ten pierwszy miał doświadczenie. Lepiej w tym ostatnim przypadku nie znaczy najlepiej. Górnik wie więcej o wysiłku i pocie pracy na dole, niż inżynier nadzorujący jego pracę. Zastanów się, kim jest osoba która mówi do ciebie o czymś, na jakiej podstawie to mówi, w czym osiągnęła sukces i czy chcesz dążyć do podobieństwa w sukcesie czy w porażce.
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz