Wokół bloku gdzie mieszkam, buszuje kilka kotów. Widziałem pewnego wieczora trzech łobuzów. Dwa czarne i jeden czarno-biały. Mróz, a one chowają się pod samochodami. Wyglądały na odżywione, ale na pewno wolałyby przytulić się do ciepłego pieca. Z drugiej strony, kocia energia musi być pożytkowana. Gdy jeden zaczął uciekać wypłoszony przez mój samochód, dwa pozostałe pogoniły za nim. Akurat tego domowe koty nie mają. Takiej swobody biegania, aktywności. Kot to nie pies, chyba stale nie biega. Częściej spokojnie wędruje, śpi. Może kocice mają mniejszą potrzebę aktywności? Kastraty chyba także. Ale mimo wszystko szkoda tych kocich poduszek, które marzną na twardym lodzie...
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz