Tomograf komputerowy. Głowa (oby nie za późno). Skojarzenia filmowe. Zostaję przypięty pasem (aha, "Lot nad kukułczym gniazdem"). Światło wyznaczające środek twarzy ("Pamięć absolutna"). Wjeżdżam do środka ("Coma"). Pierścień urządzenia zaczyna się obracać ("Odyseja kosmiczna 2001"). W wyobraźni widzę wynik ("Naga broń"). Wstaję ze świadomością zeskanowania mi mózgu ("1984"?). Wychodzę (nie wiem czemu, ale "Rozmowa").
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz