Miłość należy się najbliższym. I podstawowa myśl, jaka przy niej powinna przyświecać, to ta, iż nie ma mnie. Jest druga osoba. Za wszelką cenę. Myślenie o drugiej osobie zdławi wszelki egotyzm. Jeśli dwie osoby tak myślą, nie ma wówczas sytuacji, iż ktoś jest zaniedbany. Dbajmy o sprawy drugiej osoby po tysiąckroć bardziej niż o swoje. Druga połówka zadba o nas. Odważnie, walczmy o wszystko, co dobre dla niej/niego. Czy jest to praca, zdrowie, sprawy mniej ważne. Walczmy do samego końca.
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz