Bycie miłym dla wielu ludzi, nie kończy się dobrze. Większość tego nie doceni. Posługiwać się będą kłamstwem, będą chcieli wykorzystać. Niestety wielu ludzi zje ci rękę, jeśli palec im nie wystarczy. Nie uszanuje prawdy, ani osoby. Trzeba - jeśli ktoś posługuje się jakimiś metodami, wziąć taki sam miecz do ręki. Nie, nie taki sam. Cięższy. Czy to sfery prywatne, społeczne, czy zawodowe. Bez wyjątków. Wykorzystać wszystkie środki. Wszystkie drogi i metody. Po dobroci wieli ludzi nie rozumie. Jako, że zemsta najlepiej smakuje na zimno, to trzeba najpierw uśpić czyjąś czujność, przygotować się i... potem działać. Spokojnie, metodycznie, przygotować się do wszelkich działań. I potem z całą surowością przeć do przodu. Twardo i konsekwentnie.
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz