W Londynie, gdy czułem nadmiar energii, zapuszczałem się nocami w szemrane dzielnice. Nic. Nikt mnie nie zaczepił. Może dlatego, że miałem wysoko podniesioną głowę i sam bezczelnie patrzyłem dookoła. Ale nikogo nie zaczepiać. Tylko się bronić. Teraz sport wyzwala we mnie dodatkowe dawki energii lub hormonów (to samo?). I co zrobić? Ano chyba co wtedy, wybrać się nocą w najgorsze zaułki i sprawdzić się. Na każdego kozaka znajdzie się lepszy. Pokornie biorę więc pod uwagę, że raz ja kogoś, raz ktoś mnie...
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz