Szczęście nasze zależy od nas samych. To po pierwsze. Oczywiście pewna sfera zależna jest od tego, jak druga osoba reaguje na nas i nawzajem. Jednak w całości szczęścia nikt Ci nie da, ani Ty nie dasz nikomu. Można je za to dopełnić w tej mierze i sprawić aby ktoś dzięki nam był szczęśliwszy, a my dzięki komuś. To na pewno. Kiedy dajemy, jesteśmy szczęśliwi. Kiedy myślimy tylko o sobie - zamykamy się na tą ważną część szczęścia. Dając i dbając o kogoś, mamy gwarancję największą, że w tej sferze wszystko się będzie układać. Druga osoba zawsze się odwdzięczy. Oczywiście są patologie, ale to pomińmy. Zawsze warto mieć zainteresowania, czy jest się samemu czy z kimś. Zawsze się rozwijaj.
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz