Piasek stanowi podstawę do produkcji szkła, a także jest składnikiem zapraw, betonu. Wznosimy się dzięki niemu. Piasek to także pustynia. Jak Sfinks - połączenie kobiety i lwa, czyli czegoś pociągającego i czegoś niebezpiecznego. Na piasku jednak niewiele urośnie. No, chyba że nietrwałe zamki. Piasek ma jednak swój zapach. Suchy pachnie inaczej. Mokry inaczej. Gdy bawiłeś się jako dziecko, piasek miał inny zapach niż ten na plaży nad morzem. Lubisz to uczucie ciepłego piasku pod stopami? Jak masuje relaksująco, jak odpręża. No i ostatecznie, jak to się mówi, pójdziemy do piachu. My, Polacy. Bowiem niemal cały obszar Polski jest piaszczysty. Nie mamy takich czarnoziemów jak Ukraińcy. U nas piach. I tam też skończymy. Jakże byłoby jednak przyjemniej, gdyby to był ciepły, miły, nadmorski piach...
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz