Borderline

1. Bardzo ważnym kryterium wymienionym w DSM-IV (brak w ICD 10) są "przemijające objawy paranoidalne lub poważne objawy dysocjacyjne (dolegliwości fizyczne o podłożu psychogennym).

2. Osoba ma tendencje do wchodzenia w intensywne, niestabilne i burzliwe związki. W ocenie partnera przechodzi od nadmiernej idealizacji do nadmiernej dewaluacji.

3. Przejawia gotowość do dysocjacji (nieświadomie generuje dolegliwości fizyczne w celu uzasadnienia niepodejmowania działań lub odwrócenia uwagi od niechcianych myśli i uczuć).

4.  Zaburzenie osobowości z pogranicza występuje u około 2 do 3 % populacji, przy czym 3/4 to kobiety. 

5. Kolejnym charakterystycznym objawem są zniekształcenia myślowe. Zdarza się, że w sytuacjach silnego stresu osoby odbierają rzeczywistość przez pryzmat krzywdy i postrzegają innych ludzi jako szczególnie wrogo nastawionych. 

6.  Osoby te łatwo upodabniają się do tych, z którymi właśnie przebywają. 

7. Specjaliści podkreślają pierwszeństwo leczenia metodami psychoterapii nad leczeniem farmakologicznym. 

8. Ok. 90 % osób z rozpoznaniem zaburzenia osobowości z pogranicza po kilku latach od rozpoczęcia leczenia nie spełniało już kryteriów zaburzenia, a znaczącą poprawę można było już zauważyć po pierwszym roku leczenia. Optymistyczne wydaje się chyba to, że wraz z wiekiem najbardziej wyraziste objawy zaburzenia ulegają znacznemu zmniejszeniu, a nierzadko całkowitej remisji.