Znajoma miała wypadek. Przy 120 km/h wjechała na pustej drodze w drzewo. O dziwo, nic się jej nie stało. Ruszyła nagle kierownicą, bo coś przebiegło przez jezdnię. No i klops. Nie zauważyła w czas, bo.. w tym czasie spoglądała w telefon. Pisanie sms-ów, sprawdzanie ekranu telefonu. No cóż, większość tak robi. Ja także: patrzenie w nawigację, telefonowanie, pisanie, czytanie. Oby wszystko było dobrze! Ona zaś kompletnie roztrzaskała auto. Tylko kilka siniaków (nie wiadomo skąd). Ja na pewno uważam na jazdę po deszczu. Gdy wracałam w nocy, mijało mnie kilku jadących ok. 120-130 km/h po śliskiej drodze. Kiedyś też tak jechałem. Skończyłem w kołnierzu ortopedycznym.
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz