Dawaj, nie żądaj. Najpierw daj. Nie szukaj swego. Poczekaj. Jeśli będziesz dawał, dobrzy ludzie to zobaczą. Jeśli nie, i tak będziesz miał poczucie, że zrobiłeś coś dobrego. Reszta nieważna. Po wielu miesiącach otrzymałem wspaniałe podziękowanie. Nie spodziewałem się go, ani nie oczekiwałem. Ale się wzruszyłem. Po prostu zrobiło mi się miło podwójnie. Raz, że mogłem pomóc i widziałem, że pomoc jest skuteczna. I teraz, że dla kogoś to było ważne jakby również podwójnie. Słabsi potrafią docenić pomoc.
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz