Podobno zachwyty. Od oglądania dzikich zwierząt jest teraz High Definition lub wycieczka do Afryki. Nie zoo. Choć w obliczu okrucieństwa wobec zwierząt, gdzie ich naturalne środowisko się kurczy, jest dewastowane, same zwierzęta tępione, zabijane, to bywa, że życie w niewoli staje się miejscem, gdzie mogą przeżyć. Choć prawdopodobnie nie są szczęśliwe, ale żyją w depresji. Nie boją się o utratę życia, nie muszą zdobywać pożywienia, ale na pewno nie są w stanie szczęśliwości. Dopuszczam jednak trzymanie małych gryzoni czy tropikalnych rybek. Dla ich małych potrzeb powierzchnie często są dobrze dostosowane. I to mam nadzieję zobaczyć w Afrykarium we Wrocławiu. Już bardzo niebawem. Zobaczymy. Jak nie rozdziawię gęby z zachwytu i nie zapomnę, to może coś uda mi się uchwycić i pokazać.
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz