Nie wiem czy dobrze usłyszałem w reportażu radiowym w Trójce i czy dobrze zapisałem to słowo. Oznacza ono bowiem Francuza z krwi i kości. Białego. A takim określeniem opisują takich osoby z pochodzenia afrykańskiego, muzułmanie. To pogardliwe określenie. Mające wyśmiać, wyszydzić. Używane przez uczniów we francuskich szkołach. Określa się tym pojęciem osoby, które używają poprawnie języka francuskiego (!). Tak, dzieci pochodzące z innych krajów, "kaleczą" język francuski przez nieodpowiedni akcent, poprzez wtrącenia z języków arabskich. Taka mieszanka. I szydzą z tych, którzy używają języka poprawnie. Mało tego, że szydzą. Biją ich także po głowie. Taka "zabawa". Ma na celu wyrugować, stłamsić, zepchnąć do rogu rodowitych Francuzów. Niebywałe, ale dzieci francuskie zaczynają być prześladowane we Francji, za to, że są Francuzami.
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz