Czas

Czwarty wymiar nie istnieje dla dziecka. Kształtuje się przestrzeń, ale nie ma rozpoznania wymiaru czasowego. Pytanie, czy to lepiej? Dla samopoczucia, owszem. Lecz dla wszelkich poważniejszych działań, oczywiście, że nie. Nie ma możliwości planowania dalej niż "jutro", choć są w umyśle dziecka już zarysowane przez dorosłych cele. Gdy dziecko jest w szkole, ten wymiar czasowy wchodzi mocno w życie człowieka.
Ciekawe, na ile zwierzęta myślą czasem. Przecież ich tok życia również jest rozplanowany przez pewne powtarzające się interwały: okres godowy, ciąża, wychowanie potomstwa, wędrówka, okresy suszy i deszczu, pory roku.
Czas. Najbardziej realny wymiar przestrzeni, którego pozbyć się najłatwiej.