Lubię chodzić do filharmonii. To nie tylko wrażenia muzyczne, wzrokowe (obserwowanie muzyków to też przyjemność). Ale i wspaniała atmosfera. Co jednak najbardziej cieszy? Iż tylu młodych ludzi przychodzi do filharmonii. Czy to same dziewczęta, czy pod rękę z chłopakami. To idealne preludium do dalszej randki. Podziwiać można elegancję, a także szyk i przepiękne kreacje dziewcząt. Mężczyźni, jak mężczyźni, wszyscy wyglądają podobnie w garniturach. Jednak co dziewczyna, to inaczej wygląda, inna sukienka, uczesanie, detale. Uczta dla duszy. Bardzo miło, że młodzi nie stronią od tej płaszczyzny kultury.
Obejrzałem film "Thais". Film o pokusach, chrześcijaństwie, ascezie, filozofii, pogaństwie i rozpuście. Po raz pierwszy zetknąłem się tam z aktorką, która - poza aktorstwem - tak hojnie prezentowała swoje wdzięki. Okazało się, że to Dorota Kwiatkowska-Rae i dawno temu wyjechała z Polski. Piękna, faktycznie. Chyba obok Marii Probosz, najwspanialsza dama aktu w polskim kinie. Obejrzałem jeszcze dwa filmy z jej udziałem: "Akwarele" oraz "Widziadło". "Thais", mimo ciekawej problematyki i wspaniałych aktorów, jednak nie ujął mnie mocniej. Motyw miłości i jej odmian (od apage po erotyczną) jest tak pulsujący, a nie został dobrze wykorzystany. Pokusa i zwycięstwo Natury nad myślą i ascezą mnicha oraz z kolei zwycięstwo wiary nad seksualnością Thais to motyw, który powinien odżyć w naprawdę dobrej produkcji. Książki - na motywach której powstał film - nie będziemy recenzować. Mógłbym równie dobrze pisać o całej filozofii czy pismach św.
Komentarze
Prześlij komentarz