Rozbijać mur wokół czyjegoś serca, zasieki wokół czyjegoś strachu, przemierzać doły okalające czyjeś cierpienie. Czy warto? Warto. Choć to droga trudniejsza, nagroda będzie czasem piękniejsza. Nagrodą będzie bezgraniczna miłość tej istoty, którą wyrwiecie z przeszłości. Złe doświadczenia skuliły kogoś, zabrały nadzieję, że może być lepiej, że może być dobrze. Jeśli zdołacie pokazać, że warto kochać, będzie już tylko lepiej. Ale bądźcie ostrożni. Uważajcie, aby nie skrzywdzić, być otwartym na każdy gest, słowo, na rozwijający się pąk. Jesteście odpowiedzialni za czyjeś życie. Tak. Jeśli rozbudzicie czyjąś miłość, ktoś Was kocha, to pokłada w Was nadzieję, swoją przyszłość, całe swoje życie. Bądźcie odpowiedzialni. To piękna nagroda i wielka odpowiedzialność. Nie bójcie się jej. Ale nie wolno Wam potem tego odrzucić. Nie wolno Wam na powrót zamknąć tej osoby dla świata. Ktoś polega na Tobie, ktoś czeka na Ciebie, wierzy w Ciebie. Pokaż, że ta osoba jest najlepszym, co Cię w życiu spotkało. Wyraź to. Weź w ramiona, przytul i zapewnij o tym, że zawsze będziesz. Wdzięczne serce da Ci ciepło, jakiego nie zaznasz nigdzie indziej. Kochaj, a będziesz kochany. Nie gaś rozpalonego ognia. Bądź. Pytaj o myśli, uczucia. Mów o swoich myślach, uczuciach. Nie ma nic piękniejszego niż miłość drugiej osoby. Trudno zdobyć, a stracić?... Może łatwo, może nie.... Miłość wiele zniesie, będzie tęsknić, cierpieć, ale stanie się nieufna, przygaśnie... Ale po co tak? Lepiej patrzeć jak za Twoją także sprawą rozkwita, uśmiecha się, wie, że jest ktoś, kto odzwajemnia uczucia.
Komentarze
Prześlij komentarz